Kocia miłość

Przeniesienie się do nowego miasta postawiło na mojej drodze miłość. Nie wiem czy spotkaliśmy się przypadkiem, tak miało być, czy po prostu dorosłam do tego, aby zostać dla kogoś partnerką..tak na zawsze.

Nie, nie jest moim mężem, ale oboje sięgamy daleko w przyszłość i planujemy to, jaki kot będzie biegał po naszym domu, jakie zasłonki pojawią się w oknach czy kto, kiedy zajmie telewizor, aby obejrzeć swój ulubiony serial. Trafiłam na człowieka, można powiedzieć ‘aromantycznego’. Nigdy nie lubiłam facetów, którzy przesadnie okazują swoje uczucia i P. Właśnie taki jest. Czasami sobie myślę: Gdyby ktoś obcy nas posłuchał, to najpierw pewnie zacząłby się śmiać, a potem zastanawiać: serio? To jest szczęśliwa para? Wzajemne ‘dogadywanie’ sobie, żarty z przejęzyczenia i tym podobne sytuacje, to coś, w czym znalazłam szczęście. Nie pomyślcie, że nie ma w nim ani szczypty romantyzmu. On może nie zdaje sobie z tego sprawy, ale czasami swoimi słowami, czy zachowaniem potrafi doprowadzić mnie do płaczu, płaczu ze szczęścia, bo czegoś takiego nie przeżyłam NIDGY! To piękne uczucie, kiedy człowiek wie, że jest kochany, tak prawdziwie, szczerze i mocno. 

On wie z jakich kwiatów się ucieszę i to, że bardzo lubię koty też wie, ale myślałam, że kocie prezenty zakończą się na kubku, jednak wczoraj, mój wybranek przeszedł samego siebie. Uszył mi kota! Nie sądziłam, że kiedykolwiek facet, mój facet zabierze się za rękodzieło. Oczywiście dla Niego to nieudolne dzieło - płaskie, niedokładne, ale dla mnie oczywiście najpiękniejszy prezent, bo robiony z sercem.

Jak to jest, że jedna, obca niegdyś osoba tak potrafi zamieszać w naszym życiu? Życzę Wam wszystkim tego samego, szczęścia i miłości. Żebyście potrafiły z drugim człowiekiem patrzeć w jednym kierunku. Wymieniajcie poglądy, poznawajcie się, spierajcie i doprowadzajcie do zgody, wszystkiego w końcu trzeba posmakować z osobą, z którą chce się spędzić resztę życia!